نحوۀ تاسیس و تاریخچۀ باشگاه پرسپولیس

شاهین باشگاهی بود که در سال 1321 به دست یک معلم به نام دکتر عباس اکرامی با همکاری و همراهی گروهی ازبهترین جوانان کشور که عمدتا دانشجو بودند، بنا نهاده شد و مفاخر بزرگی چون: امیرمسعود برومند ، امیر عراقی ، شکیبی ، فاخری ، انصاری، دکتر نادر افشار،مرحوم پرویز دهدار ، حسینعلی کلانی ،جعفر کاشانی ، همایون بهزادی ، حمید شیرزادگان و... را تربیت کرده و به جامعه فوتبال ایران تقدیم نمود. شاهین دارای 402 تیم جوان با 62 شعبه در سطح کشور بود که دکتر اکرامی این تیم را بر پایۀ سه اصل (اخلاق، تحصیل و علم و ورزش) استوار ساخته بود. شاهین در آن روزگار، تنها دفتری بود در ورزشگاه امجدیه (شهید شیرودی فعلی ) که بازیکنانش برای تعلیم در آنجا گرد هم می آمدند. این باشگاه برای اولین بارآموزش فوتبال را به صورت کتابی و از روی اصول ، شروع کرد و با استفاده از منابع جهانی تهیه و تنظیم گشته بود ، جهت یادگیری در اختیار اعضای خودقرار داد. این تیم به جهت سیستم و قدرت عجیبی که بازیکنانش در کار حمله داشتند به ندرت اجازه می داد حریفانش (حتی بزرگترینشان) خود را از شکست نجات دهند. لیکن بی درایتی و عدم دوراندیشی مدیران وقت باشگاه و کج سلیقگی و انفعال دستگاه ورزش وقت کشور ، دست به دست هم داد و باعث شد به دلیل پاره آی از مسائل بعد از بازی این تیم با تهران جوان در هفته دهم (در تاریخ 14/6/1346) این باشگاه منحل گردید. در آن بازی ناظم گنجاپور با وارد کردن سه گل در دقایق 61، 68 و75 به درون دروازه تهران جوان، ای افخار را به دست آورد تا تمام کنندۀ کتاب پیروزی های شاهین برای همیشه باشد. آن روز شاهین در هفتۀ دهم بازی ها با 18 امتیاز از 10 دیدار (ذر آن زمان برای هر پیروزی دو امتیاز منظور می شد) و 19 گل زده و 7 گل خورده در صدر و دارایی با 16 امتیاز در ردیف دوم قرار گرفته بود. این بازی آخرین بازی شاهین بود. در حالی که در این فصل، 3هفته از بازی های این تیم مقابل شهربانی ، دیهیم و تاج باقی مانده بود، ناگهان با اطلاعیهۀ رسمی سازمان تربیت بدنی از تاریخ 20/4/1346 شاهین منحل گردید. پس از انحلال شاهین ، بازیکنان آن همچنان یکپارچگی خود را حفظ کردند و حدود یک سال محرومیت را با ادامه بازی ها و تمرینات خود در زمین های خاکی ، سپری نمودند. تا این که باشگاه های مطرح آن روز درصدد جذب این جوانان بی رقیب برآمدند و از جمله آن باشگاه پاس خواهان کاشانی ، کلانی و همایون بهزادی بود و بعضی از باشگاه های دیگر هم بقیۀ آنان را مد نظر قرار داده بودند لذا شاهینی ها به تکاپو افتادند تا از تفرقه وپراکندگی مجموعۀ خود جلوگیری به عمل آورند ( از آن جمله مرحوم پرویز دهداری را می توان نام برد)و بر آن شدند تا این مجموعه را در باشگاه پرسپولیس گرد هم آورند.